Warzywne abc czyli czas na paprykę
Węgry to kraj, z którym papryka niewątpliwie się kojarzy. To właśnie tam w 1526 roku zaczęto uprawiać to warzywo a z czasem zrobiono z niego wizytówkę tego kraju i rozpromowano w Europie. Jednak papryka znana jest na świecie znacznie dłużej, bo już około 6000 lat temu była uprawiana w Ameryce Środkowej i Południowej. Do Polski warzywo to dotarło dopiero pod koniec XVII wieku.Polecani dietetycy
-
Jolanta Czepułkowska
-
Anna Huma - Nande
Dyplomowany dietetyk kliniczny -
Elżbieta Gmurczyk
Dyplomowany dietetyk, specjalista ds. żywienia człowieka -
Małgorzata Łyżniak
Dyplomowany dietetyk, specjalista ds. żywienia człowieka, założyciel firmy
- jest bardzo dobrym źródłem witaminy C, kilkukrotnie większym niż w przypadku spożywania cytryny;
- jest bogactwem witaminy A,E,K,B6;
- zawiera sporo wapnia, potasu, żelaza, magnezu, fosforu;
Dobroczynne działanie papryki na organizm człowieka:
- ochrona układu krążenia, w tym regulacja ciśnienia;
- prewencja przed miażdżycą;
- hamuje procesy starzenia;
- wykazuje właściwości przeciwnowotworowe;
- pozytywnie oddziałuje na układ nerwowy;
- chroni naszą pamięć;
- łagodzi objawy przeziębienia;
- wykazuje działanie przeciwzapalne i antybakteryjne (ostre gatunki);
- papryka po obróbce termicznej pozytywnie działa na układ pokarmowy i jelita, potrafi zlikwidować lub zminimalizować zaparcia czy wzdęcia (także ostre gatunki).
Ciekawostka! :)
Z papryką jest jak z człowiekiem. Otóż czy wiecie, że papryka może być rodzaju męskiego albo żeńskiego? Jak to rozpoznać?
Jeśli odwrócimy to warzywo, to będzie można sprawdzić ile ma półokrągłych zakończeń tzw. grzbietów. Jeśli będą cztery wówczas mamy doczynienia z rodzajem żeńskim, jeśli trzy z męskim. Jaka jest różnica? Płeć piękna papryki jest o wiele słodsza w smaku, ma więcej nasion i idealnie nadaje się na przekąskę do spożycia w stanie surowym. Panowie-papryki natomiast mają nieco mniej naturalnej słodyczy i zdecydowanie bardziej nadają się do obróbki termicznej np. pieczenia,
gotowania. Większość znawców mówi, że to mit i takiego podziału nie ma ale czy jest sens go obalać? :)
Kolorowe trio:
- czerwona papryka wzmocni odporność;
- żółta papryka i jej brat prawie bliźniak w kolorze soczystej pomarańczy zawiera luteinę i ochroni nasz wzrok;
- zielona papryka jest najmniej kaloryczna i możemy ją uznać za źródło naszego piękna i wiecznej młodości dzięki witaminie E.
Na pewno warto!
- jeść paprykę na surowo, ma bardzo dużo prozdrowotnych właściwości ale jest jednym z nielicznych warzyw, które nawet pod wpływem gotowania czy
duszenia nie traci swoich wartości odżywczych;
- paprykę można mrozić i również zachowa swoje właściwości;
Ostre gatunki papryki takie jak np. chilli, jalapeno zawierają w sobie kapsaicynę. Ekstrakt z tych ostrzejszych odmian jest wykorzystywany w medycynie jako substrat maści, plastrów rozgrzewających i innych preparatów na nerwobóle, korzonki, choroby kości itp.
Papryka jest także bardzo wdzięcznym materiałem w kuchni nie tylko jako postać surowa i składnik sałatki. Świetnie smakuje faszerowana, pieczona, z której następnie można przygotować prawdziwą węgierską zupę czy lecz. Ostry gatunek przyprawi guacamole ale nie możemy zapominać o pamiątce słonecznego lata czyli papryce z naszych ogrodów zamkniętej w słoiku. Zimą papryka konserwowa jest idealna do wykorzystania w kuchni.
Na zdrowie! :) Chrupcie z przyjemnością! :)
Autor:
Katarzyna Gryska
Podobne artykuły
Czy warto pić herbatę?
Czarna, czerwona, zielona i biała ? to cztery rodzaje herbat różniące się nie tylko kolorem, ale również smakiem, procesem produkcji i właściwościami. Wszystkie herbaty otrzymuje się z wiecznie zielonego krzewu z rodzaju Camelia.
Czy można schudnąć chorując na Hashimoto?
Tak, ale...W swojej wieloletniej praktyce spotkałam się z wieloma przypadkami pacjentów z Hashimoto chcących pozbyć się nadmiaru kilogramów. Tymi łatwiejszymi i trudniejszymi w prowadzeniu dietetycznym. Większości z nich udało się osiągnąć cel i schudnąć. Aby to osiągnąć na pewno konieczne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia farmakologicznego, którego celem jest wyrównanie poziomu hormonów. Ważny jest też czas. Każda choroba, a już szczególnie ta związana z hormonami, spowalnia tempo chudnięcia.
Dlaczego jemy, skoro wcale nie jesteśmy głodni?
Oto kilka powodów, dla których jemy tak naprawdę nie chcąc jeść. Po pierwsze, i bardzo częste nie odczuwamy prawdziwego głodu. Ten fałszywy głód może wiązać się ze stresem, zmęczeniem i negatywnymi emocjami. W tym stanie nie chcemy jeść “zwykłego” jedzenia, ale tłuste, smażone, chrupiące, słodkie, niezdrowe. Ochoczo sięgniemy po jakiś fast-food lub słodycze a rozsądny obiad zostawimy na później.
